Tüm öğrenciler vitrine kilitlenmiş kendilerinden önce bu okulda okuyan neslin sesine kulak vermişlerdi. Sınıfın dışında bir koridor , koridorlarda da başka hayatların olduğunu ilk kez görebilmişlerdi. Vitrinler hatıralar ve sayısız başarı öyküleri taşıyordu. Üstelik onlar bunu fark etmiyorlardı bile... Ezberleri bozan bir şeydi bu! Carpe Diem! Derse giren hocaları Bay Keating’in onlara ilk öğretisi ; ‘’ Anı yaşa ‘’idi. Onlar eski fotoğrafları teker teker incelerken öğretmenleri onlara ‘’Anı yaşayın ve hayatlarınızı sıra dışı hale getirin! ‘’ demişti. Birçoğuna anlamsız gelen bu sözlerin daha sonra her biri için anlamlı birer mücadeleye dönüştüğünü izledik. Ezberci katı ve realizmin soğukluğu içerisinde eğitim gören 7 öğrencinin hayalleri için geldikleri okulda aslında ne kadar da hayallerinden uzak olduğunu gördükleri bir süreçti. Onlar kendi hayallerini yaşamak için değil ailelerinin ve başkalarının hayallerini yaşamak için adeta orada hapsediliyorlardı. Çünkü eğitim denilince ak...